Ölüm olayında “göz yaşarır, kalp ürperir.” Ölene üzülmek ve ardından ağlamak gayet fıtri bir durumdur. Ama feryad ü figan etmek, saç baş yolmak gibi durumlar dinen uygun davranışlar değildir. Böyle yapmanın geride kalanlara bir faydası olmadığı gibi, ölene de herhangi bir yarar sağlamaz.
Peygamber Efendimizin oğlu İbrahim on altı aylık iken vefat etti. Vefatı esnasında Peygamberimizin mübarek gözlerinden yaşlar boşandı.
Abdurrahman bin Avf, “Yâ Rasûlallah! Siz de mi ağlıyorsunuz?” diye sorunca, şöyle buyurdu:
“Ey İbn Avf! Benim bu ağlamam, şefkatten ibârettir.”
Sonra da gözleri yaşla dolu olarak şöyle buyurdu:
“Göz yaşarır, kalp ürperir. Biz, Rabbimizin razı olacağı sözden başkasını söylemeyiz. Vallahi, ey İbrahim! Senin ayrılığından biz gerçekten mahzunuz!”1
1 Buhârî, Cenâiz, 43; Müslim, Fedâil, 62