Kur’an-ı Kerim, bazı ayetlerinde en büyük insan olan Peygamber Efendimizin ölümüne de dikkat çeker. Mesela şöyle der:
“Ey Peygamber! Senden önce hiçbir insanı ölümsüz kılmadık. Şimdi sen ölürsün de, onlar baki mi kalır?”1
“Ey Peygamber! Sen elbette öleceksin, onlar da ölecekler.”2
Necip Fazıl, Peygamber Efendimizin de ölümlü olmasından şu sonucu çıkarır:
“Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber,
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?”
Allah dilese o en sevgili kuluna 63 senelik ortalama bir ömür yerine daha uzun bir hayat takdir edebilirdi. Ama şu dünya diğer âleme bir tarla hükmünde olduğundan, böyle vasat bir ömür ebedi sonuçları verme noktasında yeterli olmuştur.
Nasıl ki film çevrilirken sahneler hazırlanır, film çekildikten sonra bunlar kaldırılır, ama daimi olarak seyredilir. Onun gibi, şu kısa hayatta yaşanan olaylar ebedi hayatta daimi olarak seyredilebilecektir.
1 Enbiya, 34
2 Zümer, 30