V. Bölüm TOPLUMUN ISLAHI, Temiz ve sağlıklı toplum

Fertler hastalandığı gibi, fertlerden meydana gelen toplum da hastalanır. Tarih boyunca, bütün insan toplulukları bir kısım kargaşalarla karşı karşıya kalmıştır. Bu sosyal rahatsızlıkların bir kısmı toplumu zayıflatmış, bir kısmı ise onun ölümüne sebebiyet vermiştir.

Mahiyetinde fesat çıkarmak, kan dökmek, çıkarına düşkünlük gibi pek çok zaafları olan insan, eğer iyi bir terbiyeden geçmez ise, bu zaaflarına mağlup olur. İnsanın fıtratı, günahla yoğrulmuştur. İlk insan Hz. Âdem’in “yasak ağaçtan” yemesi bunu gösterir. Hz. Âdem’i “yasak ağaçla” imtihan eden Cenab-ı Hak, Onun evlatlarını da “günah ağacı“yla imtihan etmektedir. İnsanın kalbine, gözüne, kulağına, aklına, midesine, aile hayatına, toplum hayatına bakan pek çok günahlar vardır. Bu günahlardan uzak kalan insanlardan meydana gelen toplum, “temiz toplum” olur. Günahlarla iç içe yaşayanlar ise, “günahkâr bir toplum” meydana getirirler.

Günahlardan uzak kalmayı ifade eden “takva”, “en hayırlı azıktır” ve insanların ayıplarını örten bir “elbise”dir.¹

Bazı askerî alanlarda “yasak!” levhası olduğu gibi, bazı fiillerin de önünde “haram!” hükmü vardır. Mayınlı yasak araziye girenler, paramparça olurlar. Haram alanlara girenler de manen perişan hale gelirler. Kur’an şöyle der:

“İşte bunlar Allah’ın hududu. Kim Allah’ın sınırlarını aşarsa, nefsine zulmetmiş olur.”²

Kur’an-ı Kerim, günahın her türlüsünü yasaklar ve şöyle der:

“Günahın zahir olanını da, batın olanını da terkedin.”³

Sözgelimi, hırsızlık fiili kötü olduğu gibi, hayalen hırsızlık yapmak da kötüdür. Gerçi hayalen hırsızlık yapan, şer’an hırsız değildir. Fakat insanın fiillerinin meyelanlardan kaynaklandığı hatırlanırsa, kötü fiillerle hayalen meşguliyetin bir gün insanı o fiillere sevk edebileceği görülecektir.

İşte, İslâm’ın “temiz toplum” ideali, insanın ta hayaline ve meyillerine varıncaya kadar tertemiz bir toplumu hedefler.