Cenaze evleri, hüznün ve matemin hâkim olduğu yerlerdir. Buradaki insanlara tek teselli, dinin getirdiği esaslardan gelir. Bu esasların en önemlilerinden biri şu ayettir:
“İnna lillah ve inna ileyhi raciun: Biz Allaha aidiz ve Ona döneceğiz.”1
Bu ayetin cenaze evine taziyeye gelenlerce okunması güzel bir İslami gelenektir.
“Biz Allaha aidiz” yani “kendimize ait değiliz. O bizde dilediği gibi tasarrufta bulunur. Hayatı verdiği gibi dilediği zaman da elimizden alır. “Ve Ona döneceğiz.” Onun iradesiyle bu âleme geldik, yine O dilediğinde Ona döneceğiz. Şu âlemdeki sıkıntılardan kurtulup Onun huzuruna varacağız.”
Allaha ait olmak, Ona teslimiyetin de bir ifadesidir. Sanatkâr bir terzi belli bir ücret mukabilinde birini tuttuğunda gün boyu o kimsenin üzerinde değişik elbiseleri keser biçer, uzatır kısaltır. Model olarak çalıştırdığı o kimsenin “bana niye zahmet veriyorsun, bu elbise bana yakışmıştı, niçin çıkartıyorsun?” demeye hakkı olamaz.
Onun gibi, her insan Allahın tasarruflarına bir model gibidir. Yüce Allah bu insanlar üzerinde sağlık ve hastalık, zenginlik ve fakirlik, izzet ve zillet gibi farklı elbiseler dener, vakti geldiğinde de hayat elbisesini çıkartır, ölüm elbisesi giydirir.
1 Bakara, 156